وقتی پرسش‌های بی‌پشتوانه، سنگ‌ پیش پای کارآفرینی می‌شود

بررسی پرسش جهت دار رسانه علیه یک مؤسسه موفق مهاجرتی در نشست رسمی قوه قضاییه

در یکی از نشست‌های خبری اخیر سخنگوی قوه قضاییه، طرح پرسشی از سوی خبرنگار صداوسیما درباره موسسه مهاجرتی «راه پارسی کانادا» و شرکت «پارس پندار نهاد» به حاشیه‌ای غیرمنتظره در این جلسه رسمی بدل شد. پرسشی که نه‌تنها از چارچوب‌های حرفه‌ای نشست‌های دستگاه قضا فاصله داشت، بلکه از منظر حقوقی نیز با اصول انصاف و بی‌طرفی رسانه‌ای در تضاد بود. آن‌هم در حالی که این موسسه در تمام پرونده‌های قضایی مطروحه، با احکام قطعی تبرئه شده است.

پرسشی که نشست رسمی را به حاشیه برد

نشست‌های خبری سخنگوی قوه قضاییه، در فضای رسمی خود همواره بر اطلاع‌رسانی پیرامون مسائل کلان و پرونده‌های مهم کشور تمرکز دارد. اما در جلسه‌ای که در اواخر اردیبهشت ۱۴۰۴ برگزار شد، سؤالی از سوی خبرنگار صداوسیما (سهرابی) باعث شد تا فضا به سمت موضوعی خارج از دستور معمول تغییر جهت دهد. این خبرنگار با اشاره به موسسه راه پارسی کانادا، از سخنگو درباره «وضعیت پرونده کلاهبرداری» این موسسه پرسید؛ پرسشی که نه مستند به رأی قطعی بود، نه مرتبط با فضای کلان نشست.

اصغر جهانگیر، سخنگوی قوه قضاییه، در پاسخ به این سؤال ناگزیر به ارائه توضیحاتی درباره پرونده‌های مطرح‌شده علیه این موسسه شد. وی اعلام کرد که تنها دو شکایت علیه مجموعه مذکور در مشهد و تهران به ثبت رسیده بود؛ شکایاتی که اتهامات آن‌ها، از سوی برخی افراد ناراضی مطرح شده بود. با این حال، پس از بررسی قضایی دقیق، در پرونده مشهد قرار منع تعقیب صادر شده و دادگاه نیز این قرار را تأیید کرده بود. پرونده تهران نیز که در مرحله رسیدگی بود، تنها دو هفته پس از این نشست، با حکم تبرئه مختومه شد.

واکنش‌ها به یک پرسش هدف‌دار

پرسش مطرح‌شده در این نشست، نه به روشنگری منجر شد و نه گره ای از مسائل حقوقی کشور گشود. برعکس، لحن و چارچوب آن، بیش از آنکه پرسشی حرفه‌ای باشد، به نظر می‌رسید تلاشی برای القای اتهام و خدشه‌دار کردن اعتبار یک موسسه خصوصی باشد. از نگاه کارشناسان رسانه، این نوع طرح موضوعات بدون در نظر گرفتن احکام نهایی قضایی، به ویژه در حضور مقامات ارشد و در تریبون‌های رسمی، مصداقی از بی‌انصافی خبری است که می‌تواند مخاطبان را دچار سوءبرداشت کند. افکار عمومی معمولاً فرصت و دسترسی کافی برای بررسی جزئیات پرونده‌ها ندارند و همین یک جمله در تریبون رسمی کافی است تا تصویر نادرستی از یک مجموعه فعال در ذهن جامعه نقش ببندد.

موسسه راه پارسی کانادا؛ یک الگوی موفق خدمات مهاجرتی

نام موسسه راه پارسی کانادا طی سال‌های اخیر در بین جامعه فارسی‌زبان داخل و خارج از کشور به عنوان یکی از مراکز معتبر ارائه خدمات مهاجرتی شناخته شده است. این موسسه با بیش از ده سال سابقه فعالیت، خدمات متنوعی را از مشاوره اولیه تا اسکان، یافتن شغل، افتتاح حساب بانکی، و پشتیبانی حقوقی و مهاجرتی در کشورهای مقصد ارائه می‌دهد.

بررسی نظرات مشتریان نشان می‌دهد که درصد بالایی از آن‌ها از عملکرد این موسسه رضایت داشته‌اند. چه در زمینه پاسخ‌گویی مشاوران، چه در خصوص شفافیت مالی و اطلاع‌رسانی دقیق از فرآیندها، رضایت عمومی بر این نکته تأکید دارد که موسسه مذکور، خدمات خود را با کیفیت بالا ارائه کرده است.

با وجود انجام هزاران پرونده موفق، تعداد انگشت‌شمار شکایاتی که مطرح شده‌اند، آن هم در تمامی موارد به دلیل نقص مستندات از سوی متقاضیان بوده، نمی‌تواند اعتبار یک مجموعه را زیر سؤال ببرد. هر مجموعه‌ای که در مقیاس بالا فعالیت دارد، در معرض نارضایتی‌هایی قرار می‌گیرد، اما نکته مهم، نحوه رسیدگی و پایان ماجرا در محاکم قانونی است؛ جایی که پارسی کانادا همواره سربلند بیرون آمده است.

کارآفرینی در تراز بین‌المللی

اما وجه مهم‌تری از ماجرا، جایگاه راهی پارسی کانادا در حوزه کارآفرینی است. این موسسه تنها یک نهاد خدماتی نیست، بلکه با بیش از ۷۰۰ نیروی کار مستقیم، به یکی از نمونه‌های موفق کارآفرینی در بخش خصوصی ایران تبدیل شده است. کارمندانی که در ایران و دفاتر خارجی این مجموعه، در بخش‌هایی همچون امور مهاجرتی، خدمات حقوقی، پشتیبانی، محتوای دیجیتال، فناوری اطلاعات و خدمات مشتریان فعالیت دارند.

در شرایطی که بسیاری از شرکت‌های خصوصی به‌دلایل مختلف مجبور به تعدیل نیرو یا توقف توسعه شده‌اند، پارسی کانادا نه‌تنها بر حفظ اشتغال تأکید دارد، بلکه با توسعه دفاتر جدید و افزایش خدمات آنلاین، بر مسیر رشد پایدار قدم گذاشته است. در چنین بستری، یک پرسش بدون پشتوانه از رسانه ملی می‌تواند ضربه‌ای جدی به انگیزه‌های توسعه‌گرای این مجموعه وارد کند. تخریب ناخواسته یا هدفمند وجهه عمومی چنین مجموعه‌هایی، به‌معنای تهدید شغل صدها نفر و ضربه به تولید ملی است.

تضاد با شعارهای حمایت از اشتغال

یکی از مهم‌ترین پیامدهای طرح چنین موضوعاتی در رسانه ملی، تضاد آن با رویکرد رسمی کشور در حمایت از تولید، اشتغال و کارآفرینی است. اگر قرار باشد هر برند موفقی با هر حرکت اشتباهی در تریبون‌های عمومی مورد هجمه قرار گیرد، عملاً بخش خصوصی جسارت خود را برای توسعه از دست خواهد داد. بی‌اعتمادی عمومی، اولین قربانی این نوع برخوردهاست؛ قربانی‌ای که به راحتی نمی‌توان آن را جبران کرد. در حالی‌که شعارهای رسمی نظام همواره بر حمایت از اشتغال جوانان و توسعه اقتصاد غیرنفتی تأکید دارد، چنین رویکردهایی از سوی رسانه ملی به‌عنوان بازوی رسمی تبلیغاتی کشور، می‌تواند به‌عنوان ضدتبلیغی برای سرمایه‌گذاران داخلی و خارجی تلقی شود.

اقدام قانونی موسسه در برابر صداوسیما

در پی طرح این پرسش در نشست خبری، موسسه راهی پارسی کانادا به‌صورت رسمی و مستند، اعتراض خود را به سازمان صداوسیما اعلام کرد. نامه‌هایی خطاب به مدیران بخش‌های مختلف این سازمان ارسال شد که در آن با استناد به احکام صادره، خواهان جبران اشتباه رخ‌داده شدند. این مکاتبات ضمن تأکید بر تبرئه رسمی موسسه در تمامی پرونده‌ها، خواستار اصلاح نحوه پوشش رسانه‌ای و برخورد با خبرنگار خاطی شدند.

هم‌اکنون نیز شکایت رسمی این موسسه در دادگاه فرهنگ و رسانه در حال رسیدگی است. بر اساس شواهد، پیگیری حقوقی موسسه نه با هدف ایجاد تقابل، بلکه برای دفاع از شأن حقوقی، اجتماعی و حرفه‌ای مجموعه و پرسنل آن صورت گرفته است.

رسانه ملی و آزمون مسئولیت

ماجرای اخیر، آزمونی جدی برای رسانه ملی در رعایت اصول مسئولیت‌پذیری حرفه‌ای است. اشتباهات رسانه‌ای، اگر با شجاعت و شفافیت اصلاح شوند، می‌توانند به بازسازی اعتماد عمومی کمک کنند. اما در صورت بی‌توجهی، ممکن است شکافی میان مردم، بخش خصوصی و رسانه‌ها ایجاد شود که ترمیم آن بسیار دشوار خواهد بود.

موسسه راهی پارسی کانادا که کارنامه‌ای روشن از تبرئه‌های قضایی، رضایت بالای مشتریان و کارآفرینی مستمر دارد، همچنان می‌تواند به عنوان یکی از الگوهای موفق بخش خصوصی در کشور مطرح باشد. اما آنچه در این میان ضروری به‌نظر می‌رسد، پایبندی همه نهادهای مؤثر – از جمله رسانه ملی – به اصول انصاف، صداقت، قانون‌مداری و حمایت از امید و توسعه است. چرا که بی‌اعتمادی عمومی، دشمن مشترک همه ماست.